DDA i DDD jako poprzednicy depresji 

Czym są syndromy DDD i DDA 

Syndrom DDD- syndrom Dorosłego Dziecka z rodziny Dysfunkcyjnej

Syndrom DDA- syndrom Dorosłego Dziecka Alkoholika.

Syndromy dziecka opuszczonego, zaniedbanego. 

Syndromy DDD i DDA to zespoły emocjonalnych i fizycznych sposobów funkcjonowania, których źródłem jest wychowanie w niedojrzałym systemie rodzinnym, który był sztywny i zamknięty, z zaburzonymi rolami i sposobami komunikowania się jego członków.

DDD obejmuje ogół rodzin dysfunkcyjnych, DDA dotyczy mniejszej grupy, gdzie w rodzinie występowało nadużywanie alkoholu.

Trudne doświadczenia okresu dzieciństwa i dorastania spowodowały wytworzenie się mechanizmów obronnych, które były adaptacyjne w tamtym okresie życia, jednak nie są one już potrzebne, a wręcz utrudniają funkcjonowanie w dorosłości. Wiążą się ze specyficznym spostrzeganiem siebie i otoczenia. 

Co mają wspólnego z depresją 

Depresja to zaburzenie psychiczne, które jest wynikiem przedłużającego się lub intensywnego stresu. Na wystąpienie tego zaburzenie są bardziej podatne osoby, które w dzieciństwie doświadczyły trudności przekraczające ich możliwości poradzenia sobie z nimi i nie otrzymały odpowiedniego wsparcia.

W ten sposób osoby z syndromem DDD i DDA, jako osoby, które wychowały się w dysfunkcyjnych rodzinach, gdzie były zaniedbane emocjonalnie, oraz jako osoby, którym ciężko jest w pełni satysfakcjonująco żyć, w związku z tym, że w dorosłość przeniosły nieadaptacyjne już schematy działania z dzieciństwa, są bardziej podatne na wystąpienie depresji. 

Depresja związana jest z DDD i DDA również w taki sposób, że może być czynnikiem powodującym się pojawienie tych syndromów. 

Depresja to emocjonalna niedostępność rodzica. To grozi zaniedbaniem emocjonalnym. 

Osoba chora na depresję ma trudność w swoim codziennym funkcjonowaniu, może nie starczać jej już energii na emocjonalne opiekowanie się swoim dzieckiem. Stąd, dziecko osoby chorej na depresję może w dorosłości rozwinąć w swoim funkcjonowaniu syndrom DDD. 

Stawiane są również podwójne diagnozy, gdzie osoba zmagająca się z depresją aby podnieść swój przygnębiony nastrój sięga po alkohol. To może prowadzić do nadużywania tej substancji i zaniedbania dziecka, która jako osoba dorosła może zmagać się z syndromem DDA.

Obraz rodziny dysfunkcyjnej 

Rodziny osób z syndromem DDD i DDA to rodziny dysfunkcyjne, czyli takie które nie zapewniały poczucia bezpieczeństwa, były zagrażające dla rozwijających się w jej obrębie dzieci, które musiały same sobie poradzić z pojawiającymi się w nich emocjami. Dziecko w takiej rodzinie musi dostosować się do zasad funkcjonowania, nie ma tam miejsca na dziecięcą spontaniczność i poszanowania jego potrzeb. Mogą pojawić się przejawy przemocy psychicznej, fizycznej, seksualnej, ekonomicznej. 

Między dzieckiem a jego opiekunami wytwarza się patologiczna więź, która nie pozwala dzieciom mówić o trudnościach w rodzinie poza nią, w celu ochrony tego systemu. Nie szukają pomocy dla siebie pomimo doznawanej krzywdy. 

W takich rodzinach często ma miejsce parentyfikacja, czyli odwrócenie ról, dziecko staje się rodzicem, ma poczucie odpowiedzialności za emocjonalny i fizyczny komfort rodzica. Troszczy się o jego potrzeby,  poświęcając tym samym swoje. 

Parentyfikacja to forma zaniedbania, nosi znamiona przemocy, ponieważ wiąże się z poważnymi konsekwencjami dla dalszego rozwoju dziecka, które doznaje obciążenia emocjonalnego znacznie przekraczającego jego możliwości.

Wychowanie w takiej rodzinie prowadzi do trudności w opuszczeniu domu rodzinnego, niemożności zerwania patologicznych więzi oraz do licznych dysfunkcji w życiu już jako osoba dorosła. 

Cechy rodziny dysfunkcyjnej: 

• obecność sztywnych zasad panujących w domu, 
• podporządkowanie funkcjonowania problemom rodziców – uzależnieniom, przemocy, kłótniom, 
• konieczność odgrywania sztywnych, narzuconych ról, 
• zaburzenia w komunikacji między członkami rodziny – brak komunikacji lub jej znaczne ograniczenie, 
• zaprzeczanie oczywistym problemom, 
• utrzymywanie tajemnic i zabranianie rozmawiania o sytuacji w domu z osobami z zewnątrz,
• izolacja społeczna i ograniczenie relacji z innymi, 
• konieczność tłumienia emocji, 
• problemy w wytyczaniu granic lub całkowite ich nieprzestrzeganie, 
• brak intymności, 
• brak empatii, 
• brak wzajemnego szacunku, 
• silne poczucie wstydu, 
• niemożność zaspokajania własnych potrzeb, 
• nierealistyczne oczekiwania wobec dzieci,
• warunkowa miłość 

Większość osób uważa za dysfunkcyjne rodziny gdzie jest przemoc i uzależnienia, ale rodziny dysfunkcyjne to także rodziny gdzie występują:

• pracoholizm,
• emocjonalna niedojrzałość
• niedostępność rodziców,
• brak otwartej komunikacji między członkami rodziny.

Role w jakie wchodzą dzieci w rodzinie dysfunkcyjnej

Dzieci z rodzin dysfunkcyjnych mogą przyjąć jedną lub kilka z poniższych ról, po to aby utrzymać fucnkcjonowanie sytemu rodzinnego: 

• Kozioł ofiarny – dziecko przejawia problemy wychowawcze, słabo się uczy i często wdaje się w bójki. Swoim zachowaniem zachęca rodziców do obarczenia go wszystkimi problemami i wyładowania na nim negatywnych emocji, równocześnie tworząc pozory zwolnienia ich z odpowiedzialności za sytuację rodzinną. 
• Bohater rodziny – dziecko jest odpowiedzialne, pomocne i dobrze się uczy. Przejmuje obowiązki swoich rodziców i czuje się odpowiedzialne za utrzymanie iluzji ładu rodzinnego. 
• Niewidzialne dziecko – nie sprawia problemów, jest ciche, wycofane i niewyróżniające się. Często ucieka w świat gier, filmów, książek lub muzyki, by zapewnić sobie namiastkę bezpieczeństwa. 
• Powiernik – dziecko, któremu jeden rodzic zwierza się ze swoich problemów, powierzając mu szczegóły życia rodzinnego. Jest zmuszone do zepchnięcia własnych emocji i problemów na dalszy plan w celu zapewnienia emocjonalnej obsługi rodzicowi. 
• Maskotka – dziecko rozładowuje napiętą atmosferę, umilając czas i odwracając uwagę od problemów. Cenione jest przez rodziców za talent komediowy i nigdy nie jest traktowane poważnie.  

Jak funkcjonuje osoba z syndromem DDA/ DDD

Osoby z syndromem DDA/ DDA mogą czuć: 

• ciągłe poczucie napięcia emocjonalnego, 
• dojmujący lęk,
• niepokój, 
• drażliwość, 
• smutek, 
• poczucie osamotnienia,
• poczucie pustki, 
• wstyd.

W związku z odczuwaniem tych nieprzyjemnych emocji mogą pojawić się trudności ze zdrowiem fizycznym np. bóle brzucha, głowy, kołatania serca, duszności, bóle i niedowłady w różnych częściach ciała. 

 Syndrom DDA/ DDD w sposobie funkcjonowania osoby, może przejawiać się tak, że osoba ta:

• ma niską samoocenę,
• obawia się popełnienia błędu,
• nadmiernie martwi się o przyszłość
• jest przekonana o swojej samowystarczalności, równocześnie posiadając niskie poczucie własnych kompetencji.
• niechętnie mówi o sobie, swoich emocjach i uczuciach, 
• niechętnie nawiązuje  relacje 
• odczuwa lęk przed wchodzeniem w związki,
• nieumiejętność rozwiązywania konfliktów, 
• niechęć do założenia własnej rodziny, 
• braku umiejętności wejścia w rolę partnera, małżonka lub rodzica

Pomoc dla osoby z syndromem DDD/ DDA

DDD i DDA to syndromy, nie zaburzenia, które można zdiagnozować. To zespoły cech opisujących funkcjonowanie osób, które doświadczyły życia w dysfunkcyjnych rodzinach, gdzie były zaniedbane emocjonalnie. W związku z tym nie można wyleczyć się z DDA/DDD, ale można zmienić przyjęte sposoby myślenia, odczuwania, zachowania.

Podjęcie terapii w momencie kiedy czujemy, że nasze funkcjonowanie nie daje nam w pełnie satysfakcji, rodzi trudności, powoduje odczuwanie nieprzyjemnych emocji, jest jednym z działań profilaktycznych pojawienia się depresji. 

Osoby, które identyfikują się z wyżej opisanymi cechami, mogą porównać obraz swojej rodziny do tego, który jest tu również zawarty, powinny rozpocząć psychoterapię. W tym procesie będą mogły:

• przełamać tabu dotyczącego przeszłości rodzinnej, 
• zaakceptowanie dzieciństwa takim jakie było,
• zmienić sposób myślenia oraz postrzegania rzeczywistości, 
• poradzić sobie z krzywdzącymi przekonaniami,
• rozbroić dysfunkcyjne mechanizmy obronne
• porzucić przyjęte w dzieciństwie role. 

W rozwiązywaniu problemów osób z syndromami DDA/ DDD pomocne są specjalne grupy wsparcia. Są to cykliczne spotkania z innymi osobami, które zmagają się z tymi samymi trudnościami.

Do stworzenia strony wykorzystano kreator stron www WebWave